عملکرد دستگاه تناسلی زن

رحم عضوی است مخروطی شکل که در داخل حفره شکمی بصورت مایل و از عقب به جلو قرار دارد. لوله های رحمی از دو طرف قسمت فوقانی رحم وارد آن می شوند. این لوله ها حدود 10 سانتی متر طول داشته و از سوی دیگر با بخش فوقانی تخمدان ها مماس هستند. عملکرد این لوله ها انتقال تخمک از تخمدان به داخل رحم است. تخمدان ها همتای بیضه ها در مرد می باشند و تکامل تخمک آماده برای لقاح در آنها صورت می گیرد.
در دوران جنینی تخمدان پوشیده از سلول های زایا است. با تکامل جنین این سلول های زایا تبدیل به تخمک های ابتدایی می شوند. تخمک های اولیه به کمک سلول های پوششی مخصوص از یکدیگر جدا شده و فولیکول ابتدایی نامیده می شوند. در اواخر دوره جنینی حدود 7 میلیون فولیکول اولیه در تخمدان جنین وجود دارد که بتدریج قسمت اعظم آن از بین می رود. در هنگام تولد تعداد فولیکول های اولیه در دو تخمدان به حدود 2 میلیون و در هنگام بلوغ به حدود 300 هزار عدد می رسد.
از مرحله فولیکول ابتدایی تا تخمک رسیده پس از دوران بلوغ طی می شود. بر خلاف سیستم تولید مثل مرد که دائماً اسپرم تولید می کند، در سیستم تناسلی زن دوره های 28 روزه ای وجود دارد که در هر دوره یک فولیکول اولیه در هر تخمدان به یک تخمک تبدیل می شود.
هورمون هایی که در این فرایند دخیلند عبارتند از: استروژن، پروژسترون، LH و FSH .
استروژن در جنس مؤنث باعث بلوغ اندام های جنسی زنانه، افزایش سلول های مژه دار لوله های رحمی، تجمع چربی در پستان ها، رشد سریع استخوان ها، رشد نسبی عضلات، رسوب چربی در برخی مناطق بدن، نرمی و صافی پوست می شود.
پروژسترون باعث تغییر تدریجی رحم و آماده سازی آن برای لانه گزینی تخمک می گردد. همچنین پروژسترون در ترشح شیرو نیز افزایش درجه حرارت بدن در زمان تخمک گذاری دخیل است.